نامه هاي من به او

عجب تيتري زدم :-)) بسيار جذاب و فضول بيدارکنندس!!! 

خب ازونجا که ايده ي نوشتن وبلاگ براي بچه ها ايده ي لوس و بيمزه ايه منم تصميم ندارم اينجا قربون دست و پاي بلوري ايشون برم، از امروز هر وقت دلم براش حرف داشت تصميم گرفتم براي يه ايميل بفرستم، اميد ندارم که با بزرگ شدنش استقبال کنه ازين همه خلاقيته مادرش و شايدم هيچ وقت دلم نخواد که نوشته هامو بخونه ولي دوتا نتيجه ي مفيد داره، اول اينکه ميليونها خواننده ي وبلاگم فحشم نميدن از چرت و پرت گويي هاي يه مادر و اينکه منم به مقصودم ميرسم و عطش نوشتن براي جوجه هم برطرف ميشه. راستي جوجه حالش خوبه و چه خبري ازين بهتر. 

طاعات و عبادات قبول و التماس دعا